اردی‌بهشت

وقتی تو نیستی، من حزن هزار آسمان بی اردی بهشت را گریه می کنم ...

اردی‌بهشت

وقتی تو نیستی، من حزن هزار آسمان بی اردی بهشت را گریه می کنم ...

اردی‌بهشت

می گویم تا انتها حضور، چون زندگی را حضور او می دانم ...
حضور عاشق اش که سراسر حکمت است، سراسر حرمت
سراسر هنر است و تجلی

حضورش که از زندگی عقل و احساس می خواهد،
تشنگی می خواهد و تامل و تلاش ...

که مسیر را می نماید و می خواهد که با دل مان گام بر داریم،
خوب باشیم و تسلیم ...

که نهایت آرامش و عشق است و نه آسایش ...

گم گشته دیار محبت کجا رود؟

چهارشنبه, ۴ آذر ۱۳۹۴، ۰۸:۲۵ ب.ظ


وقتی نتونی دلتنگی ت رو ابراز کنی،

وقتی نمی دونی کجای راهی،

وقتی کسی نیست که دلگرمت کنه که پشتت از آینده ی رابطه گرم باشه و بلکه بر عکس، پشتت رو خالی کنه،

اون موقع ست که همه این احساسات درونی به شکل ابراز بی قراری و شاید به اسم دیگه، یعنی غر زدن، خودش رو بروز میده.

و هیچ راهی نمی مونه که اون حس خوب و احساس واقعی ت رو نشون بدی.

برای همینه که هر نوع رابطه ی غیر رسمی برای اون هایی که هزار جور قید و بند و چهارچوب دارن تو اخلاق شون، می تونه آدم رو پیر کنه


پی نوشت: 

به همه پیشنهاد می کنم کتاب "هنر زن بودن" رو بخونن و البته تمرین کنن که تو زندگی ازش استفاده کنن. هم برای خانم ها لازمه هم برای آقایون. خودم از همه بیشتر!


                             زن اگر با اشک قلب اش را تسلی می دهد

                            کودتا در قلب مرد از شانه خواهد شروع

                                                                                    علی مظفر



نظرات  (۲)

*******-------*******
██████████

غم فراق امام کاروان اسرای کربلا، نگین آرامش قلب اهل حرم،بر همگان تسلیت باد.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی