گفت صبری تا کران روزگاران بایدش
سه شنبه, ۲۸ مهر ۱۳۹۴، ۰۸:۱۸ ب.ظ
چند سال پیش، اول کتاب یک عاشقانه آرام نوشتم:
«هر کاری که می کنیم، هر اتفاقی که می افته، توش قشنگی هست.
این نگاه ماست که بهش عمق می ده و باید اون قشنگی رو ببینه، این نگاه ماست که می تونه عاشقانه باشه و آرام»
* برای پریسای جان:
می فهمم این دل نا آرامی هایت را،
سخت می فهمم و سخت در آغوشت می کشم و سخت برایت آرزوی این را دارم که خیرت در همانی باشد که دلت هست
نیست در قاموس رندان صحبت از عاقل شدن
ما اطاعت می کنیم از آنچه دل فرموده است
سجاد شهیدی
پی نوشت:
زحمت چه می کشی پی درمان ما طبیب؟
ما بِه نمی شویم و تو بدنام می شوی
حضرت ِ سعدی
- ۹۴/۰۷/۲۸