اردی‌بهشت

وقتی تو نیستی، من حزن هزار آسمان بی اردی بهشت را گریه می کنم ...

اردی‌بهشت

وقتی تو نیستی، من حزن هزار آسمان بی اردی بهشت را گریه می کنم ...

اردی‌بهشت

می گویم تا انتها حضور، چون زندگی را حضور او می دانم ...
حضور عاشق اش که سراسر حکمت است، سراسر حرمت
سراسر هنر است و تجلی

حضورش که از زندگی عقل و احساس می خواهد،
تشنگی می خواهد و تامل و تلاش ...

که مسیر را می نماید و می خواهد که با دل مان گام بر داریم،
خوب باشیم و تسلیم ...

که نهایت آرامش و عشق است و نه آسایش ...

همراه بسیار است اما همدمی نیست

يكشنبه, ۳ آبان ۱۳۹۴، ۰۹:۲۵ ب.ظ


امشب از اون شب های گرفته ست،

از اون شب ها که دلم خواست حافظ بهم یه خبر خوب بده

از اون شب ها که دلم می خواد یک نفر باشه که با هم دلی حرف بزنیم و دل به دل هم بدیم 

شعر بخونیم و شاید حتا با هم گریه کنیم


اما حتا حافظ هم نتونست حالم رو خوب کنه


پی نوشت 1: 

                          خوردیم چو گنجشک به دیوار بلورین

                          پنداشته بودیم که این پنجره باز است

                                                                           سید حسن حسینی


پی نوشت 2: کار کردن خیلی خوبه، بیکاری بدجوری توانایی بیمار کردن فکر رو داره. شکر ِ خدا ...



نظرات  (۱)

امشب مثل دیشب، دیشب مثل هر شب...

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی