ای ساربان، آهسته رو، با ناتوانان صبر کن!
دوشنبه, ۹ آذر ۱۳۹۴، ۰۸:۵۲ ب.ظ
وقتی می نشینی پای حرف هایم و برای اشک هایم آغوش می شوی و پا به پای من اشک می ریزی،
وقتی برای دل ِ شکسته و زخم های سر باز کرده ام غصه می خوری و حق می دهی
دلم برای زندگی تو بهترین اتفاق ها را می خواهد. غصه نبینی
گرم باش ای سرد تا گرمی رسد
با درشتی ساز تا نرمی رسد
حضرت ِ مولانا
- ۹۴/۰۹/۰۹