اردی‌بهشت

وقتی تو نیستی، من حزن هزار آسمان بی اردی بهشت را گریه می کنم ...

اردی‌بهشت

وقتی تو نیستی، من حزن هزار آسمان بی اردی بهشت را گریه می کنم ...

اردی‌بهشت

می گویم تا انتها حضور، چون زندگی را حضور او می دانم ...
حضور عاشق اش که سراسر حکمت است، سراسر حرمت
سراسر هنر است و تجلی

حضورش که از زندگی عقل و احساس می خواهد،
تشنگی می خواهد و تامل و تلاش ...

که مسیر را می نماید و می خواهد که با دل مان گام بر داریم،
خوب باشیم و تسلیم ...

که نهایت آرامش و عشق است و نه آسایش ...


کاش زودتر این کارهای نیمه تمام به پایان برسند.

این سال ها هی کار روی کار آمد اما پایان ندارند انگار. 

شاید زیادی سر خودم را شلوغ کرده ام. طوری که بیرون آمدن از این شرایط هم مشکل شده.

گاهی تمام انگیزه ام را برای تمام کردنشان یکجا از دست می دهم.

خودم مهم ترین دلیل را می دانم اما امان از وقتی که بخواهی شرایطی را تغییر بدهی و تصمیم ها از دست تو خارج باشند.


                               برای آشتی 

                               دلایلت چقدر منطقی است 

                               وقتی،

                               با زبان بوسه حرف می زنی 

                                                               صبا کاظمیان


نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی